يادداشت هاي يك انگل سَرخورده!-قسمت اول

شنبه:

امروز پس از بحث و جدلي كه با عيالم داشتم از انگلخانه مان بيرون آمدم تا كمي افكارم را متمركز كنم.البته اين عيال ما انگله (انگل مونث) خوب و مهرباني است ولي مدتيست كه با انگله هاي همسايه چشم و همچشمي پيدا نموده و مدام آنها را بر سر من ميكوبد.مثلا همين امروز صبح هنگامي كه يك بشقاب از بقاياي روده مگس را با عصبانيت جلوي من گذاشت زير لب شروع كرد به نق زدن و بد و بيراه گفتن به من.البته من شخصا پوره معده سوسك را به روده مگس ترجيح ميدهم ولي به سبب بروز بحران اقتصادي تهيه آن برايمان مقدور نيست.وقتي مشغول تناول غذايم بودم ناگهان عيال صدايش را تيزتر كرد و ابتدا با داد و بيداد و سپس با چاشني نمودن مقداري اشك به آن گفت:
"آخه مرد!..خجالت نميكشي!؟..الان سه هفته آزگارِ نشستي خونه و وول نميخوري!..لااقل از اون آقاي آسكاريس (نوعي كرم و انگل!) ياد بگير!..هفته اي يكبار ميره و يك گاو رو مريض ميكنه تا هم خورد و خوراك براي زن و بچه اش بياره هم جلوي بقيه انگلها سر بلند باشه اما تو چي!؟..حتي نتونستي يه موش رو مريض كني!..من هميشه آرزو داشتم شوهرم يك انگل درست و حسابي باشه!..آخه تو چه چيزيت از بقيه كمتره!؟..به تو هم ميگن مرد!؟.."
راستش نيش و كنايه هاي همسرم بر من اثري نگذاشت ولي آن لحظه اي كه نام آقاي آسكاريس را بر زبان آورد و آن را چونان دمپايي بر من فرود آورد ‘ مايع درونم به جوش آمد.من از همان اول هم با اين مردكه آسكاريس آبم توي يك جوب نميرفت.اين آقا از آن انگلهاي تازه به دوران رسيده اي بود كه نه روابط عمومي قوي اي داشت و نه سوادِ درست و حسابي اما تا دلتان بخواهد خوش هيكل بود و با استفاده از بادي بيلدينگ به يك انگل عضلاني تبديل شده بود.پس از اينكه عيال اينگونه بنده را شماتت نمود تصميم گرفتم تا خودي نشان دهم و نامم را در تاريخ انگلستان (به فتح الف و گاف) جاويدان سازم همانگونه كه پدر و پدربزرگم چنين نمودند.پدربزرگم يك انگلمَردِ بزرگ بود به نحوي كه توانسته بود در عرض يك روز ساكنان يك روستاي صد نفري را به خود مبتلا نموده و نابودشان سازد.البته ناگفته نماند كه پدربزرگ من در حين اين عملياتِ انتحاري هنگامي كه بدن ناقلش را ميسوزاندند آتش گرفت و مُرد اما نامي نيك از خود به يادگار گذاشت.پدرم هم توانسته بود يك تنه گله اي گوسفند را دچار بيماري نمايد اما در لحظاتِ آخر نتوانسته بود از بدن ناقل خارج شود و همراهِ آن در چرخ گوشت چرخ شد!.حالا من نيز ميخواهم راهِ اجدادم را ادامه داده و خودي نشان دهم و تصميم دارم تا وارد بدن يك انسان شوم و بيمارش كنم تا نامم را در تاريخ ثبت نموده و عيالم را سربلند نمايم و همچنين روي اين جنابِ آسكاريس را كم كنم.......
ادامه دارد

تصويرگر: مرتضي خسروي