يک معادله‌ی پيچيده

يـک معادله‌ی پيچيده:
خارجی‌های خارجی‌ُ‌الاصل با داخلی‌های ما می‌جنگند...
داخلی‌های خارج‌نِشين با داخلی‌های خارج‌نشين و داخلی‌های مانده در داخل می‌جنگند...
داخلی‌های ما با خارجی‌های خارجی‌ُالاصل، داخلی‌های خارج‌نشين و داخلی‌های خودمان می‌جنگند...
تنها هم که باشی باز با خودِ داخلی‌ات می‌جنگی...
ما با جنگِ داخلی زاده می شویم...
حلّ معادله:
جنگِ داخلی نه غالب ندارد، نه مغلوب... فقط به تو يادآوری می‌کند که بايد جنگجو بمانی تا خِللی به اين وظيفه‌ی کُهن (!) وارد نشود...
(تبصره‌ی 1: غالب همان مغلوب است...)
(تبصره‌ی 2: چوبِ پرچم ِ سفيدمان را موريانه خورده!)
(تشکيک: پرچم ِ سفيد چيزی شبیهِ پيراهن ِ عثمان است!)
سکانس ِ اول و آخر:
روز- شب- داخلی- جنگ!
ديالوگ: «ماييم و اين همه جنگِ داخلی...» (عرقِ پيشانی‌اش را پاک می‌کند!)
ادامه دارد...
پايان!